سلام
امروز بعد از خیلی روز گفتم ببینم چی خبره و با خودم قول دادم که
آدرس وبلاگم رو نزنم
ولی نمیدونم چی شد که اومدم قسمت نظرات وقتی خوندم داشت
اشکم در میومد
اما باید بگم این دنیای مجازی رو من ارزونی خود آدمای مجازیش کردم
سه الی چهار سال تحقیر نامردی بی ادبی رو تحمل کردم
اما چیزی حاصلم نشد
خدارو شکر میکنم یک دوست دارم
که یک ساله با هم هستیم
و دنیا دوسم داره و دوسش دارم
این دنیای واقعی هست و قتی دستاشو
میگیری تو ذهنت نیست
تو دستت دستشه
از همه دوستانم ممنونم همه
همه اونایی که دوستم داشتن و من دوسشون دارم
داداشی نارنجی که همیشه حکم فرشته نجاتم هست
داداش جولین که خیلی دوستم داره
داداش هومن که به همین بسنده میکنم دوسش دارم
و امبر که الانه همه چیزمه
از همه تشکر میکنم
همین
یاحق
السلام علیک یا ضامن آهو