اصلا کی گفته مردا گریه نمیکنن

 

به یک نام تو جان را میسپارمغلط گفتم جهان را میسپارم 

 وفای تو ز چشمانت بخوانمروا باشد نگوئی تا بدانم 

ازین پیمان که در راه تو بستموفادارم بروزی زنده هستم 

اگر آن روز این دفتر ببندمبه روی زرد این دنیا بخندم 

سلام  

امروز  می خوام درد دل کنم  درد دلی که  شاید اروم باشه  

شاید  مشکل شاید  درک کنید شاید بگید این چی هست  

با اجازه دوستان 

دیروز اومدم مشهد از راه . راه به راه رفتم حرم جای همیشه گی 

 منو ساختن دیگه نیمه ساز نیست یکم هم شلوغ شده  

احساس میکنم باید جایی که بودم رو عوض کنم 

رفتم  رو به حرم امام رضا نشستم و یک عالمه حرف زدم 

 از خودم گفتم از مامانم از باباییم  از همه از داداش نارنجی  

  از همه 

دلم خیلی گرفته بود مثل الانه که دارم اینارو مینویسم  

نمیدونم بعضی وقتا با خودم میگم ما انسان ها واسه چی 

 اومدیم روی این زمین  

یا میگم چرا خدا همش در حال امتحان ما هست  

یا اینکه چرا خدا شیطان رو آزاد کرد تا مارو گول بزنه  

یا اینکه چرا اونیکه انسان می خواد نمیشه همیشه  

نمیدونم ازین فکرا زیاد میاد تو زهنم شاید هم ....   

ولشکن بی خیال  

امروز خیلی دلم گرفته خیلی  همش یک چیزی  مثل 

 یک سنگ بزرگ اومده نشسته رو سینم همش فشار میده  

همش می خوام داد بزنم بگم خدا  امتحان بسته  

یکی از دوستام میگفت  

آنکه مقربترست...جامه بلا بیشترش میدهند 

نمیدونم درست نوشتم یا نه  

احساس میکنم هرچی در اینباره بنویسم  جملاتم داره میره 

 به سمت کفر گویی 

واسه همین همین جا تمومش میکنم  

من خدارو شکر میکنم باز هم واسه تمام نعمتهایی که به من داده  

مامانی خوب بابایی  خوب   که قدر دنیا دوسم دارن ودوسشون دارم  

داداشی های خوب آبجی های خوب  

خدایا شکرت 

من هر وقت اونجا دلم میگیره دستم میزارم 

 روی قلبم و چشمام رو میبندم و تو دلم واسه  

داداشیم و آبجیم  حرف میزنم   

میدونم که اونا هم میفهمن چون دلم آروم میشه 

 و احساس سبکی میکنم 

نمیدونم شاید این هم جزو خیالات من هست  

اما واسه من که واقعیت داره 

یا به آسمون نگاه میکنم و اون کمرنگ ترین ستاره  

رو پیدا میکنم و واسش  شروع میکنم از 

 تو کتابم شعر خوندن واسش   

چون احساس میکنم که اون  

سرش خلوت تره و به من گوش میکنه  

خدا رو شکر تو این ۲۶   ۲۷  روزسرم بالا بود  

و نمازم هم سر وقت میخوندم و همیشه  

 هم بعد نمازم واسه همه دعا میکردم  

دلم گرفته  همش می خوام گریه کنم  نمیدونم  

مال  رفتن پدربزرگم هست یا .... 

آخه من خیلی پدر بزرگم دوست داشتم و هر دفعه که میرفتم 

  منو میشوند رو پاش و از تو جیبش بهم یک عالمه شکلات میداد  

درسته شاید از اول تا اخرش ۱ دونشو می خوردم 

 و همیشه به خودم میگفتم چرا پدربزرگم  

شکلات از این شکلات الکی ها بهم میده 

اما  الان که میرم خونشون به خودم میگم  

پدربزرگ آخه کجای منم امین اومدم شکلات بگیرم  

به خدا دیگه ناراحت نمیشم که بهم 

 شکلان۱۰تومانی  بدی  بیا من شکلات  

 می خوام  

امروز خونه پدر بزرگم قوقا بود  هرکی  یک کنار بود 

 گریه میکرد  وقتی من رفتم تو همه یک جوری برخورد 

 کردن که من دلم نگیره  

مادر جونم (مادر بزرگم) اومد منو بقل کرد محکم فشارم داد  

 و بعد از چند لحظه دست کرد تو جیبش و بهم شکلات داد  

از همون شکلاتای  پدربزرگم بود   

من هرچی سعی کردم مثل مرد گریه نکنم  نشد  

 گرفتم از مادر بزرگم و محکم بقلش کردم 

 و یک عالمه گریه کردم  داشتم  میترکیدم به قران 

اصلا کی گفته مردا گریه نمیکنن از بابای من 

 که کسی  مرد تر نیست  اون گریه میکنه  من که هیچی  

اومدم خونه خودمون دعا دعا میکردم که  

داداشی نارنجی و آبجی شیلا باشند که با حاشون صحبت کنم   

اما نمیدونم  شاید خدا نخواست  

باز واسه امشب بلیت گرفتیم که بریم تهران باز  

معلوم نیست که کی بیام اما اینو خوب  میدونم  دوستی به دیدن  نیست 

 به حس کردن همه که من دوستام رو حس  میکنم 

امروز اومدم تو نظرات خیلی  بود همشو خوندم ۱۵۸تا نظر بود   

یکی از نظرات نوشته بود چرا نظرات رو تایید  نمیکنید 

در جواب اون دوست باید بگم من هردفع بیام نهایتش ۱ ساعت  

پای  سیستم هستم و باز میرم 

واسه همین فقط میتونم بخونم و یک آپ کنم و برم 

ولی سعی میکنم که تایید کنم همشونو بجوز خصوصی ها 

راستی   یه دوست  

فرمانده همیشه  سرباز کوچولوشو میبخشه 

نه؟ 

وای خیلی نوشتم  نمیدونم چیجوری  از کار  

در بیاد اما  من همشو نوشتم  امید وارم که از نوشتهام بدتون نیاد 

به قول یکی از دوستانم  میگفت وب مثل یک دفتر خاطرات هست 

 که روی همه وا میشه  امید وارم دفتر خاطرات من 

 باعث ناراحتی شما نشه  

باز ای دل آرزوها کرده اییا مگر گم گشته پیدا کرده ای 

راز اندوه دلت را این چنینبی سبب بر هر کسی وا کرده ای؟  

دوستون دارم اندازه دنیا  

داداش نارنجی   می خوام قافل گیرت کنم اما نمیگم چیجوری   

دوستون دارم   

همین 

 

با تشکر دوست شما امین کوچولو

لباس سیاه اصلا بهم نمیاد دوسش ندارم

سلام 

امروز بد ترین روز عمرمه   

نمیدونم چی بگم  اصلا حال ندارم   امروز  لباس  سیاه  تنم کردم  

باورم نمیشه که پدر بزرگم فوت کرد 

هنوز با ورم  نمیشه  

به خدا باورم  نمیشه 

ببخشید  فقط اومدم بگم که من خوبم  

همین 

فردا می خوایم بریم خاک سپاری  پدر بزرگم اما هنوز باورم نمیشه   

اگه شد  میام بازم  

یک چیزی  بگم داداشی  ها  

لباس  سیاه  اصلا بهم  نمیاد  دوسش  ندارم 

گررررررررررررررررررررریه 

خیلی دوسش دارم  پدر بزرگم رو

 

باتشکر دوست شما امین کوچولو

همتونو دوست دارم

 

 سلام 

امروز  روز  خوبی  هست واسه من نه اینکه می خوام  

از دوستام سوا شم ها نه 

امروز می خوام از احساس زیبا واستون صحبت کنم احساسی که توی 

 ما آدما هست اما بعضی وقتا گمش می کنیم و دنبالشم نمیریم 

بعضی وقتا هم همیشه با ما هست و نمی خوایم بهش توجه کنیم 

داداشی  ها به خدا وقتی ما احساس خودمونو قایم کنیم همیشه یک چیز گم کردیم 

نمیدونم من روز اول که اومدم تو این دنیا همه چی واسم 

 بی احساس بود و خشک و زیبایی ظاهر داشت 

تا اینکه با سنگ صبور آشنا شدم که  همینجا دستشو میبوسم  

از راه دور  صنگ صبور  زندگی رو به من یاد داد وگفت زندگی  یعنی بزرگ شدن 

رفتم جلو تر با هومن آشنا شدم (بوی بازی)واسم شد یک  

دوست که تو شهرم بود و نزدیکم بود شد یک کمکم هر جا گیر میکردم 

  میگفتم هومن  بهم اعتماد به نفس داد  

رفتم جلو تر با (یه دوست)آشنا شدم که اعتقادم محکم کرد 

 و میتونم به جرعت بگم نمازم رو که الان می خونم  اون باعث شد 

 و واسه دفع اول رفتم حرم تنها اون باعث شد  

(من لال نیستم)بهم یاد داد که درسته یک مترسک باعث میشه 

 یک مزرعه زشت باشه اما همون باعث میشه در آینده مزرعه با گندم هایی  

که به خاطر وجود اون سالم موندن زیبا بشه و انسانها شاید از مترسک یاد نکنن 

 اما از زیبای مزرعه یاد میکنن  بهم یاد داد دیروزم رو کم رنگ ببینم 

(آبجی غزل)که تر خدا دعاش کنید خوب  بشه من که همیشه میکنم 

 بهم  یاد داد  داداشی هرچی آدم خودش بخواد همون میشه نه کم نه زیاد 

 بهم گفت میشه بعضی وقتا مشکلات رو مثل  غلط های  املایی که داشتم 

 با پاکن پاک  کرد  (دوست دارم آبجی غزل)  

نمیدونم به خدا نمیدونم در باره داداش نارنجیم چی  بنویسم  

 از چیش بنویسم ولی مینویسم داداشی اگه بد گفتم ببخش  

(داداشی نارنجی پوش خودم)بهم دوستی هدیه داد امید هدیه داد 

  دیروزه بدمو ازم گرفت فردای خوب رو بهم داد 

نمیدونم به خدا اما من یادم نمیاد که بعد از بابام و مامانم واسه دوری کسی 

  از ته دل گریه کرده باشم  

داداشی میدونم که سربازی  هستی و نمیزارن که بیای بیرون 

 و از جای که من بزرگ شدم  درک  میکنم داداشی هر زور  هر لحظه 

 هر دقیقه  به یادتم و خواهم بود  و میدونم که شما هم منو یادته  

چون احساس میکنم  

و داداشی آبجی شیلا و آرمان وآرمین می گفتن که شما اگه  

من گریه کنم حس میکنی و ناراحت میشی   

داداشی منم قول پسرونه دادم به خودم هیچوقت گریه نکنم 

 و به جاش صلوات و آیت الکرسی بخونم شما هم میدونم خوشحال میشی  

خوب رسیدیم به هم دم این چند روزم  که اگه نبود 

 نمیدونم چی می شدم  

یک دختر هست که من به خاطر کوچیکتر بودن  

از آبجی غزل اسم شونو گذاشتم آبجی کوچولو  

خیلی خوبه  من از طریق داداشی نارنجی با آبجی کوچولو آشنا شدم  

باورم نمیشد تا به این حد با آبجی  خوب  بشم  آبجی  جون به حدی دوست دارم 

 که داداشی نارنجی شاید  حسودی کنه (شوخی کردم)  

آبجی اگه نبودی  شاید   میترکیدم    

حالا میفهمم وقتی داداش نارنجی  بهم  میگفت شما بهترین دوستشی 

 و مثل خواهر دوستون داره  یعنی  چی   

آبجی و داداش نارنجی  شما معنی احساس زیبا رو به من یاد دادید  

( آبجی  جون خیلی دوست دارم)  

آرمان و آرمین دوتا دوست خوب واسه هم ودوست خوب   

   واسه من هستن اگه به من اجازه دوستی 

 با خودشون بدهند(مدیران وب: لذت دوست پاک)  

خوب  دوستان نمیدونستم در  باره چی  بنویسم گفتم بهتر 

 از این موضوع نیست و همینجا 

از تمام دوستام که منو همایت میکنن کمال تشکر دارم  

 و فقط میتونم بنویسم    

همتونو دوست دارم   

 

همین  

آبجی غزل منو هم فراموش نکنید 

 

شاید هر  ماه یک آپ بکنم اگه خدا بخواد  

این آپ یک جورای آپ خدا حافظی هم حساب  میشه   

سعی میکنم یکی  یکی خدا حافظی کنم اما اگه یکی از دوستان  

جاموند منو ببخشید وقت کم دارم  

 

با تشکر دوست شما امین کوچولو